شمال نیوز: تنکابن- پژمان مرزی؛ شاید خوشبین ترین فرد هم وعده چهارمین روز مرداد 91 که کلنگ پل چهارم چشمه کیله تنکابن به زمین زده شد را، جدی نگرفته باشد. وعده ی ساخت پل چهارم تنکابن ظرف شش ماه و یا به عبارتی در مدت 180 روز.پروژه ای که چندین بار کلنگ زنی شد اما هربار به علتی بنا نشد تا این سازه بتونی هنوز ساخته نشده، تاریخی شود!

نخستین بار که سخن از ساخت پل چهارم تنکابن به میان آمد، تقویم روزگار سال 85 را نشان می داد.شهردار وقت (علی اکبر رضوانی) در آن زمان گفته بود: اين پل توسط شركت ماشين سازي اراك به‌صورت فلزي ساخته خواهد شد و طبق قرارداد ظرف مدت 9 ماه اين پروژه به طول خواهد انجاميد و براي ساخت آن 20 ميليارد ريال هزينه برآورده شده است.
وي ادامه داد: طول پل 110 متر و عرض آن 14 متر بوده و با احداث آن خيابان‌هاي هفده شهريور، سبزه ميدان و خيابان تختي به هم متصل شده و مشكل عمده اي ترافيك حل خواهد شد.اما دیری نپایید که تقی پزشکی عضو شورای شهر تنکابن خبر از منتفی شدن اجرای پروژه داد:«... ساخت این پروژه در دور دوم شورای شهر مصوب وب ا اعتبار یک میلیارد و دویست میلیون تومان عملیات اجرایی آن آغازشد. اما چون پیمانکارپروژه ناتوان بود ودر دامه کار، آنطورکه باید نتوانست کارکند لذا این پروژه با رکود مواجه شد، البته نابسامانی بازار و بحث تحریم های اقتصادی هم براین امر تاثیر گذاشت.». چند سال حسرت و آرزو برای ساخت پل تنها به مصاحبه های همراه با شک و تردید مسئولین سپری شد تا اینکه در سال های 88 و 89 بار دیگر زمزمه های ساخت این پروژه ی افسانه ای رنگ و بوی جدی تری به خود گیرد که البته باز هم به نتیجه ای نرسید.
پرونده ناکامی مدیریت شهری تنکابن در ساخت پل چهارم چشمه کیله هر سال و با وعده های گوناگون قطورتر می شد تا اینکه احمد خوش قلب قدر یافته، بر صدر نشست و در مرداد 91 وعده ساخت پل چهارم را در مدت شش ماه داد. پس از ارائه این وعده، گمانه زنی های بسیاری پیرامون گفته های شهردار تنکابن شکل گرفت.عده ای آن را حاکی از توان مدیریتی شهردار جوان تنکابن دانسته و عده ی دیگری نیز این اقدام را تبلیغاتی برای شورای شهر ارزیابی کرده و وعده ساخت پل ظرف شش ماه را غیر عملی دانستند؛ اما در مقابل، این تاکیدات شهردار و شورای شهر بود که بر تحقق وعده داده شده به مردم تاکید می کردند. چهارم مرداد ماه 91 کلنگ پروژه در میان اظهارات همراه با کنایه معاون عمرانی استاندار در حالی به زمین خورد که وی اظهار داشت «... در گذشته اجرای چنین پروژه ای در استان سه یا چهار سال به طول می انجامید... اما امروز شاهد آن هستیم که شهردار جوان تنکابن با این اطمینان خبر از احداث یک پروژه بزرگ با مشخصات فنی بالا در مدت شش ماه را می‌دهد. البته ما از امروز تا شش ماه دیگر منتظر هستیم تا این پروژه تکمیل و به بهره‌برداری برسد...». کلنگ مسئولین یکی پس از دیگری و با سلام و صلوات به زمین خورد و عملیات ساخت شروع شد.
اما تقریباً پنجاه روز بعد، اظهارات یک عضو شورای شهر وقت تنکابن، آغازگر تردیدها در رابطه با زمان افتتاح پل چهارم بود.
 اردشیر باقری زاده، در گفتگویی با یک پایگاه خبری اظهار کرد:« این از بدیهیات است که این چنین پروژه ای[پل چهارم چشمه کیله] پس از صرف مدت زمان ۱۸۸ روز به بهره برداری نخواهد رسید». و به این ترتیب شایعات پیرامون این پل به طول 132 متری و عرض 21 متر، رنگ و بوی جدی تری به خود گرفت.
شاید شهردار وقت تنکابن نمی دانست که ساخت پل چهارم که بی تردید یکی از آرزوهای شهروندان تنکابنی است، چه چالش ها و مشکلاتی را برای او رقم خواهد زد. بروز بحران ارزی در شهریور ماه سال 91 و افزایش سرسام آور قیمت ها، نخستین مانع را در راه ساخت پروژه ایجاد کرد. روند صعودی قیمت ها، پیمانکار را وادار به خرید مصالح،چندین برابر قیمت قبلی کرده و همین امر سبب شد تا مشکلات فراوانی در راه احداث پل چهارم ایجاد شود؛ به گونه ای که بودجه ی پنج میلیاردی برای پل چهارم دیگر پاسخگو نبوده و افزایش اعتبارات تنها راه حل جلوه می نمود.علاوه بر این،فشار استانداری و دیوان محاسبات برای برگشت زدن اعتبار پل، مشکل دیگری بود که گریبان مدیریت شهری را در راه احداث پل گرفت.با همه این کش و قوس ها،عملیات ساخت پل کج دار و مریز ادامه یافت تا اینکه در محافل غیر رسمی اینگونه عنوان شد منظور از «ساخت پل ظرف شش ماه»،«شش ماه کاری» بوده است؛ یعنی اگر به هر دلیلی اجرای پروژه حتی برای یک روز متوقف شود، آن به حساب نمی آید و تنها روزهایی که کارگران مشغول فعالیت هستند باید مد نظر قرار گیرد.
اما چشمان منتظر شهروندان همه روزه به تابلویی که به روز شمار افتتاح پروژه پل معروف شده بود دوخته شده و به یکدیگر این نوید را میدانند که بزودی این پروژه قدیمی بالاخره ساخته خواهد شد.
اما نه خیر! هر چه اعداد تابلو به روز پایانی نزدیکتر میشد خبری از پایه و عرشه و پل نبود که نبود . روز شمار ساخت پل چهارم «صفر» شد اما خبری از احداث پل نبود که هیچ،مسئولان مرتبط با پروژه مهر سکوت بر لب زده و لازم نمی دیدند که در این باره به مردم اطلاع رسانی کند. تنها با بیان اینکه که این پروژه به لحاظ موارد ایمنی و فنی دقت عمل بیشتری را می طلبد و باید با صبر و حوصله انجام پذیرد تلاش می کردند تا محترمانه به خاموش شدن تابلوی روزشمار پاسخی داده باشند.

سرانجام در اولین روز از بهمن ماه 91 ابراهیم هاشمی، فرماندار ویژه تنکابن «تغییر در سازه» را علت تاخیر در ساخت پل اعلام و چهار ماه دیگر به وعده قبلی اضافه کرد تا مردم تنکابن خرداد ماه را برای ساخت پل انتظار بکشند.
روز ها و ماه ها سپری شد تا اینکه اردیبهشت ماه سال جاری روند ساخت پل چهارم چشمه کیله حتی داد وزیر اقتصاد را هم درآورد. شمس الدین حسینی (وزیر وقت) که در تامین بودجه برای ساخت پل نقش اساسی داشت در حاشیه بازدید از این پروژه اظهار کرده بود : «با توجه به تامین اعتبار لازمه برای پروژه پل چهارم چشمه کیله و عدم وجود مشکلات اعتباری، طرح مورد اشاره روند بسیار ضعیفی را سپری می کند». وی همچنین شهرداری را مسئول پیگیری روند اجرایی و مجری طرح دانست و گفت: این پروژه از اعتبار بایسته برخوردار می باشد.
خرداد ماه نیز بدون کوچکترین تغییری در روند ساخت پروژه سپری شد، اما خبری مهم پیرامون این سازه بتونی به گوش رسید و آن هم خلع ید پیمانکار به دلیل ناتوانی و کندی در اجرای پروژه بود! در همان خرداد ماه تقی پزشکی عضو شورای شهر تنکابن در گفتگویی با رسانه ها اظهار کرده بود:«... متاسفانه کم کاری پیمانکارسبب شد تا بودجه ساخت این پل به استان عودت داده شود هرچند که ازسوی شهرداربسیارمقاومت صورت گرفت تا این بودجه برگشت داده نشود ولی با فشارهای مسئولان استانی، این امراتفاق افتاد. با این وجود دکترحسینی وزیرمحترم اقتصاد ودارایی قول مساعد دادند تا مجددا بودجه مورد نظر را برای ساخت پل چهارم چشمه کیله به تنکابن برگردانند والبته لازم است که بگویم عملیات اجرای پل چشمه کیله ادامه دارد وکارهای اصلی آن یعنی ساخت ستون های داخل آب وبیس اولیه به اتمام رسیده است وبزودی کارهای روبنایی این پروژه آغازنیزمی شود ومسلما درآینده نزدیک مردم شریف منطقه شاهد پیشرفت فیزیکی این پل خواهند بود.»
البته پل چهارم تنکابن هنوز ساخته نشده نگرانی های دوستداران محیط زیست را هم در پی داشته است.سال گذشته تنها 23 قطعه ماهی آزاد از این رودخانه چشمه کیله تنکابن صید شد که نسبت به مدت مشابه سال پیش از آن کاهش 94 درصدی را نشان می دهد.علت آن هم پرواضح است:عملیات عمرانی در مصب رودخانه که باعث شده تا این گونه ارزشمند ماهی از مهاجرت به رودخانه خودداری کند.
قصه پر غصه ساخت پل چهارم تنکابن به همینجا ختم نمی شود.معاون وقت عمرانی استاندار مازندران تیر ماه سال جاری آب پاکی را روی دست همگان ریخت.عیسی هاشمی در اظهاراتی تغییر در ساختار پل جدید تنکابن را غیر کارشناسی دانسته و اظهار کرد:با تغییر مصالح ساخت عرشه[از فلزی به بتونی] پایه های آن نیز باید تقویت می شد، اما به این مهم توجهی نشد که همین امر سبب بروز مشکلات جدید گردید. وی همچنین درباره زمانبندی ساخت پل نیز گفته بود:«این پل بر اساس کار کارشناسی و به اقتضای احداث پروژه کمربندی ساحلی شهر تنکابن ساخته می شود.»
پروژه کمربندی ساحلی شهر تنکابن نیز اگرچه در حال انجام است، اما هنوز راه بسیار زیادی تا افتتاح دارد چرا که مشکلات مالی گریباگیر شهرداری است و تملک زمین برای اجرای پروژه بودجه چند ده میلیاردی می طلبد....
آری! معاون عمرانی استاندار درست می گفت...«در گذشته اجرا و ساخت یک پل در مازندران سه تا چهار سال به طول می انجامید»...ما هنوز در همان گذشته هستیم و فقط وعده هایمان امروزی شده. پل چهارم تنکابن به رویایی دست نیافتنی تبدیل شده و در این میان فقط بودجه های هدر رفته و وعده های بر زمین مانده و ترافیک کلافه کننده برای مردم باقی مانده است....
امروز 367 روز از آن 180 روز گذشته و مردم همچنان در انتظار به سرانجام رسیدن پروژه ای هستند که هرچند برای آنها آبی نداشت، اما برای بسیاری «نان» داشت!

در گذشته نه خبری از این همه معمار و مهندس بود و نه امکانات و تکنولوژی به پیشرفت امروزی رسیده بود،اما در ایران پل های شگفت انگیزی ساخته شده که پس از هزار و اندی سال هنوز هم در نوع خود شاهکاری به حساب می آیند.این که چرا کلاف پل چهارم تنکابن اینچنین سرگردان شده را نمی دانیم، اما این را می دانیم که اتفاقات ساخت پل چهارم چشمه کیله به گونه ای رقم خورده که بی تردید تن بزرگان پل سازی ایران را در گور لرزانده است!